Cud architektury w Hamburgu

Prawdopodobnie najdroższy w historii budynek instytucji kulturalnej - hamburska Elbphilharmonie, kryje w swych murach wiele tajemnic.

Autor: Aleksandra Bodzyńska

W styczniu tego roku nastąpiło jej długo oczekiwane, huczne otwarcie. Na koncercie inauguracyjnym przemawiał prezydent Joachim Gauck, a na widowni zasiadła kanclerz Angela Merkel.  Budowa, która trwała ponad 10 lat, pochłonęła bagatela 866 milionów euro, co stanowi ponad 10-cio krotność wcześniej założonego budżetu. Elbphilharmonie rodziła się w bólach, jej realizacja wielokrotnie stawała pod znakiem zapytania. Teraz podziwia ją cały świat, a naród niemiecki może odetchnąć z ulgą. 

Projekt pracowni Herzog & de Meuron jednogłośnie został okrzyknięty nową ikoną architektoniczną Hamburga. Jest sercem rewitalizowanej dzielnicy portowej Hafencity, położonej nad samą Łabą. Budynek filharmonii opiera się na starym XIX-wiecznym spichlerzu, któremu nowoczesny charakter nadaje szklana nadbudowa, zwieńczona dachem w kształcie fal. Fasada tego, wysokiego na 110 metrów budynku, składa się z 1096 szklanych elementów, z których każdy ma od czterech do pięciu metrów szerokości i jest wysoki na trzy metry. 

Wnętrze Elbphilharmonie kryje w sobie najwyższą na świecie, wysoką na 50 metrów, halę koncertową, która mogłaby pomieścić 15– piętrowy budynek. Nad doskonałą akustyką wnętrza pracował najlepszy specjalista w tej dziedzinie, Yasuhisa Toyota.  Pod jego kierownictwem wnętrze sali obłożono tzw. "Białą Skórą", specjalnie na tę okazję opracowanym tworzywem. Niespotykaną akustykę hali uzyskano za sprawą jej podwieszanej konstrukcji, opartej na 362 sprężynach, które sprawiają, że stanowi ona odrębny dla reszty budynku obiekt.

Do budynku filharmonii prowadzą imponujące schody ruchome o długości 82 metrów. Niezapomniane wrażenie z jazdy potęguje fakt, że zostały one obudowane szklanym tunelem, dającym wspaniały efekt tańczących po ścianach refleksów świetlnych. Po zagłębieniu się w szczegóły projektu, gigantyczna kwota, która została wydana w trakcie jego realizacji, przestaje dziwić.